ΚΑΤΕΥΘΥΝΤΗΡΙΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗΣ ΟΥΡΟΛΟΓΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΡΚΙΝΟ ΤΟΥ ΠΡΟΣΤΑΤΗ

ΚΑΤΕΥΘΥΝΤΗΡΙΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗΣ ΟΥΡΟΛΟΓΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΡΚΙΝΟ ΤΟΥ ΠΡΟΣΤΑΤΗ

Στην Ευρώπη ο καρκίνος του προστάτη είναι η πιο κοινή πάθηση με συχνότητα εμφάνισης  214 περιπτώσεις ανά 1000 άτομα, υπερτερούν αριθμητικά των πνευμόνων και του παχέος εντέρου. Ο Καρκίνος του Προστάτη πλήττει τους ηλικιωμένους άνδρες στις ανεπτυγμένες χώρες πιο συχνά και επομένως είναι η μεγαλύτερη ανησυχία για την υγεία. Έτσι, περίπου το 15% των ανδρών έχουν καρκίνο του προστάτη στις αναπτυγμένες χώρες σε σύγκριση με το 4% των ανδρών  στις αναπτυσσόμενες χώρες .

Παράγοντες κινδύνου: Οι παράγοντες που καθορίζουν τον κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου του προστάτη δεν είναι γνωστές, αν και έχουν  καθιερωθεί τρεις παράγοντες κινδύνου που είναι:

1.     αυξανόμενη ηλικία 

2.     εθνικότητα

3.     κληρονομικότητα

Αν κάποιος συγγενής πρώτου βαθμού έχει την ασθένεια, ο κίνδυνος είναι τουλάχιστον διπλάσιος. Αν περισσότεροι από πρώτου βαθμού συγγενείς έχουν την ασθένεια, ο κίνδυνος αυξάνεται 5 έως 11 φορές. Περίπου το 9% των ατόμων με καρκίνο του προστάτη έχουν πραγματική κληρονομική νόσο, οριζόμενη ως τρεις ή τουλάχιστον δύο συγγενείς που έχουν αναπτύξει πρώιμη εκδήλωση της νόσου (δηλαδή, <55 ετών).

1.     Σε ποια ηλικία θα πρέπει να ξεκινήσει η ανίχνευση την νόσου;

2.     Ποιο είναι το χρονικό διάστημα για τον έλεγχο του PSA και την δακτυλική εξέταση του προστάτη(DRE);

Η απόφαση να υποβληθεί κάποιος σε πρόωρη εξέταση PSA πρέπει να είναι μια κοινή απόφαση μεταξύ του ασθενούς και του γιατρού του με βάση τις πληροφορίες εξισορρόπησης των μειονεκτημάτων και των πλεονεκτημάτων αυτής. Μια γραμμή βάσης ελέγχου PSA έχει προταθεί ως η ηλικία των 40 ετών  και άνω ετησίως . Ένα διάστημα εξέτασης των 8 ετών μπορεί να είναι αρκετό σε άνδρες με αρχικά και σταθερά επίπεδα PSA ≤ 1 ng / ml  . Περαιτέρω εξέταση PSA δεν είναι απαραίτητη σε άνδρες άνω των 75 ετών ετησίως για μια γραμμή βάσης PSA ≤ 3 ng / ml, για το λόγω ότι είναι πολύ μικρός ο κίνδυνος θανάτου από καρκίνο του προστάτη.

Ο έλεγχος του PSA και του ελεύθερου PSA (fPSA) είναι η πλέον «τυποποιημένη» δοκιμασία από την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας (ΠΟΥ) για τον καρκίνο του προστάτη.

Διάγνωση και σταδιοποίηση του καρκίνου του προστάτη

Τα κύρια διαγνωστικά εργαλεία για τη διάγνωση προστάτη περιλαμβάνουν την δακτυλική εξέταση του προστάτη(DRE), την συγκέντρωση στον ορό του PSA, το Διορθικό υπερηχογράφημα, και (trus)-καθοδηγούμενη βιοψία. Σε περίπου 18% όλων των ασθενών με καρκίνο του προστάτη ανιχνεύεται από ύποπτη δακτυλική εξέταση

(DRE) μόνο, ανεξάρτητα από το επίπεδο PSA. Μια ύποπτη δακτυλική εξέταση προστάτη(DRE) σε ασθενείς με επίπεδα PSA έως 2 ng / ml, έχει θετική προγνωστική αξία του 5-30%.

Ένα ανώμαλο εύρημα μιας δακτυλικής εξέτασης προστάτη (DRE), ή αυξημένα επίπεδα του PSA στον ορό θα μπορούσε να δείξει καρκίνο του προστάτη.

ΤΟ ΑΚΡΙΒΕΣ ΕΠΙΠΕΔΟ ΠΟΥ ΘΕΩΡΕΙΤΑΙ ΜΙΑ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΗ ΤΙΜΗ PSA ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΘΟΡΙΣΤΕΙ.

Κίνδυνος καρκίνου του προστάτη σε σχέση με τα επίπεδα τιμών του ειδικού προστατικού αντιγόνου

Επίπεδο PSA, ng / ml          Κίνδυνος PCa%

0 - 0.5		6.6%
0.6 - 1		10.1%
1.1 - 2		17,00%
2.1 - 3		13,90%
3.1 - 4		26,90%

  

   

 PCa= καρκίνος του προστάτη.                              

 PSA = ειδικό προστατικό αντιγόνο

Το κάπνισμα βλάπτει το σπέρμα

Το κάπνισμα βλάπτει το σπέρμα

Το κάπνισμα βλάπτει το σπέρμα μειώνοντας τις πιθανότητες γονιμοποίησης ωαρίων και της επιβίωσης των εμβρύων.

Τα ευρήματα προέρχονται από έρευνα σχετική με το σπέρμα, που πραγματοποιήθηκε σε 53 καπνιστές και 63 μη καπνιστές, ζευγαριών που αναζητούσαν βοήθεια για υπογονιμότητα. Προηγούμενες έρευνες έδειξαν ότι άντρες που καπνίζουν είναι λιγότερο γόνιμοι από άντρες που δεν καπνίζουν. Ερευνητική ομάδα με επικεφαλής τον Mohamad Eid Hammadeh, του Πανεπιστημίου Saarland, Homburg/Saar, στη Γερμανία, ανακάλυψε την αιτία.

Τα κύτταρα σπέρματος του ανθρώπου φέρουν 2 μικροσκοπικές πρωτεΐνες, την πρωταμίνη 1 και την πρωταμίνη 2.

Η φύση τις διατηρεί σε τέλεια ισορροπημένη σχέση. Ωστόσο, στους καπνιστές τα κύτταρα σπέρματος φέρουν λίγη πρωταμίνη 2. Η συγκεκριμένη ανισορροπία τα καθιστά ευάλωτα σε βλάβη του DNA.

Από την αλφάβητο του DNA του σπέρματος απουσιάζουν ένα ή δυο γράμματα, κάτι που δεν μπορεί να επιδιορθωθεί, αναφέρει ο ερευνητής.

Πρόσθεσε ότι όταν εγχύει το σπέρμα που έχει υποστεί βλάβη σε κύτταρο ωαρίου, το σπέρμα δεν είναι ικανό να γονιμοποιήσει το κύττταρο. Ακόμα και αν το καταφέρει, το ποσοστό αποβολής είναι πολύ υψηλό.

Όπως φαίνεται, το σπέρμα που έχει υποστεί βλάβη από το κάπνισμα χάνει μέρος της ικανότητάς του να εναντιωθεί στις ελεύθερες ρίζες του σπερματικού υγρού. Εκτός από το ότι καθιστά τα κύτταρα σπέρματος περισσότερο ευαίσθητα στο οξειδωτικό στρες, το κάπνισμα αυξάνει τις συγκεντρώσεις των ελευθέρων ριζών στο σπερματικό υγρό.

Ο Adam Griffin, από το πανεπιστήμιο του Rochester, δήλωσε ότι οι ελεύθερες ρίζες μπορούν να προκαλέσουν κατακερματισμό του DNA, καθώς και θέματα με την κινητικότητα και τη γονιμοποίηση. Σε προηγούμενη έρευνα ο Hammadeh ανακάλυψε ότι άντρες με προβλήματα γονιμότητας έχουν υψηλότερα επίπεδα ελευθέρων ριζών σε σχέση με τους γόνιμους.

Οι Hammadeh και Griffin συμβουλεύουν άντρες και γυναίκες με προβλήματα γονιμότητας να διακόψουν το κάπνισμα.

Ο Hammadeh δήλωσε ότι συνιστά στα ζευγάρια που αναζητούν βοήθεια για υπογονιμότητα να διακόψουν το κάπνισμα τουλάχιστον 3 μήνες πριν την υποβοηθούμενη αναπαραγωγή.

Ο Griffin υπογραμμίζει ότι το κάπνισμα επηρεάζει και τη γυναικεία γονιμότητα. Ακόμα και αν μόνο ένα μέλος του ζευγαριού καπνίζει, το παθητικό κάπνισμα επηρεάζει και το άλλο μέλος.

Οι δυο ερευνητές υποδεικνύουν ότι εκτός από τη διακοπή του καπνίσματος, ζευγάρια με προβλήματα γονιμότητας θα πρέπει να λαμβάνουν αντιοξειδωτικά σκευάσματα για να μειώνουν το οξειδωτικό στρες στον οργανισμό τους.

Ο Griffin δήλωσε ότι συνήθως ενημερώνει τους ανθρώπους ότι δεν υπάρχει μαγικό χάπι όσον αφορά τα συμπληρώματα, αλλά η λήψη αντιοξειδωτικών όπως η βιταμίνη C και E δεν βλάπτει και μπορεί ενδεχομένως να παράσχει οριακό όφελος.

Η έρευνα δημοσιεύεται στο περιοδικό ‘Human Reproduction’.

ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ ΑΚΡΑΤΕΙΑ

ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ ΑΚΡΑΤΕΙΑ

Σύμφωνα με τους ορισμούς της Διεθνούς Εταιρείας Εγκράτειας(International Continence Society-ICS) η ακράτεια των ούρων είναι μία κατάσταση κατά την οποία η απώλεια των ούρων αποτελεί πρόβλημα ατομικής υγιεινής και κοινωνικό πρόβλημα και μπορεί να αναπαραχθεί και να επιδειχθεί. Διακρίνεται σε:

• Ακράτεια επιτακτικού τύπου
• Ακράτεια από προσπάθεια
• Μεικτή ακράτεια, όπου συνυπάρχουν τόσο το επιτακτικό στοιχείο, όσο και εκείνο της απώλειας ούρων κατά την προσπάθεια.

Η ακράτεια επιτακτικού τύπου οφείλεται στις περισσότερες περιπτώσεις σε ασταθή κύστη, μια διαταραχή κατά την οποία η ασθενής δεν μπορεί να αναστείλει την ούρηση της με αποτέλεσμα ακούσια απώλεια ούρων. Η αιτιολογία της μπορεί να είναι νευρογενής(διάφορες παθήσεις του νευρικού συστήματος) ή ιδιοπαθής(αγνώστου αιτιολογίας).
Η ακράτεια των ούρων από προσπάθεια συμβαίνει όταν η ενδοκυστική πίεση ξεπερνά την ουρηθρική αντίσταση, σαν αποτέλεσμα αυξημένης ενδοκοιλιακής πίεσης(π.χ. βήχας, φτάρνισμα, γέλιο κ.λ.π.) και απουσία εξωστηριακών συστολών. Έχουν προταθεί αρκετές κατατάξεις ,για τη διαφοροποίηση υποομάδων της ακράτειας από προσπάθεια, ανάλογα με το μηχανισμό της απώλειας. Ο Green περιέγραψε 2 τύπους ακράτειας από προσπάθεια, βασιζόμενος σε ακτινολογική αξιολόγηση. Ο τύπος I αντιστοιχεί σε απώλεια της οπίσθιας ουρηθροκυστικής γωνίας και ο τύπος II σε επί πλέον πτώση της βάσεως της κύστεως και της ουρήθρας κατά τις αυξήσεις της ενδοκοιλιακής πίεσης. Το 1980 οι McGuire et al 3 εισήγαγαν την έννοια της ακράτειας τύπου III ή ενδογενή σφιγκτηριακή ανεπάρκεια, όπου υπάρχει βλάβη του σφιγτηριακού μηχανισμού.
Έχει, σε μεγάλο βαθμό, επικρατήσει η άποψη ,πως ο κυστικός αυχένας και η εγγύς ουρήθρα είναι, υπό φυσιολογικές συνθήκες, ενδοκοιλιακά ανατομικά στοιχεία, δηλ. κείνται πάνω από ένα καλά υποστηριζόμενο πυελικό διάφραγμα κατά τέτοιο τρόπο ώστε να προάγουν την ισότιμη κατανομή των αναπτυσσόμενων ενδοκοιλιακών δυνάμεων, τόσο στην κύστη όσο και στην ουρήθρα. Στους τύπους I και II της ακράτειας από προσπάθεια, συμβαίνει απώλεια αυτής της υποστήριξης, έτσι ώστε κατά την αύξηση της ενδοκοιλιακής πίεσης ο κυστικός αυχένας προπίπτει εκτός κοιλιακής κοιλότητας. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα την ανισότιμη κατανομή της ενδοκοιλιακής πίεσης στην κύστη και τον κυστικό αυχένα και επομένως η ενδοκυστική πίεση ξεπερνά την πίεση της ουρήθρας και εμφανίζεται απώλεια ούρων. Πρακτικά η πάθηση πρέπει να θεωρείται σαν "κήλη" του κυστικού αυχένα και οι περισσότερες επεμβάσεις για τη διόρθωση της ακράτειας στοχεύουν στην επανατοποθέτηση του κυστικού αυχένα εντός του κοιλιακού κύτους αποκαθιστώντας έτσι την ισότιμη κατανομή της ενδοκοιλιακής πίεσης και στα δύο ανατομικά στοιχεία (κύστη-αυχένας).
Στην μεικτή ακράτεια συνυπάρχουν τόσο η ασταθής κύστη, όσο και η ακράτεια από προσπάθεια.
Διάγνωση
Για την διάγνωση σημαντική θέση κατέχουν
1. Κλινική εξέταση από τον Ουρολόγο σας
2. Η απεικόνιση
3. Ο ουροδυναμικός έλεγχος
Θεραπεία
Ανάλογα με τον τύπο της ακράτειας εφαρμόζεται και η κατάλληλη θεραπεία.

Υπογονιμότητα και διατροφή στους άνδρες

                                               Υπογονιμότητα και διατροφή στους άνδρες

Τις τελευταίες δυο δεκαετίες ανέκυψε ως ερευνητικό θέμα στην ανδρική όσο και στη γυναικεία υπογονιμότητα, ο ρόλος της διατροφής. Μετά από συγκρίσεις μεταξύ γόνιμων και υπογόνιμων ανδρών, παρατηρήθηκαν σημαντικές διαφορές στο διατροφικό τους προφίλ που ενοχοποιήθηκαν για τη μείωση της γονιμότητας.

Πώς μπορεί η διατροφή να επηρεάσει την ποιότητα του σπέρματος;

Το σπέρμα, σαν ένας ζωντανός οργανισμός αλλά και ένα από τα υγρά του σώματος που μεταφέρουν DNA, είναι πλούσιο σε βιταμίνες, μέταλλα και ιχνοστοιχεία. Αλλαγές στη σύσταση του σπερματικού υγρού μπορεί να έχουν σαν συνέπεια, αλλαγές στην κινητικότητα αλλά και τη ζωτικότητα των σπερματοζωαρίων, άρα και στη γονιμότητα του άντρα.

Ποια θρεπτικά συστατικά σχετίζονται με την υπογονιμότητα στον άνδρα;

Μεγάλη καταστροφή στον αριθμό των σπερματοζωαρίων μπορεί να επιφέρουν οι ελεύθερες ρίζες, που προκαλούν βλάβες στις μεμβράνες και το γενετικό υλικό (DNA) του κυττάρου. Τα κύτταρα συνήθως χρησιμοποιούν τα αντιοξειδωτικά, που τα προστατεύουν από αυτές τις αλλαγές. Οι ελεύθερες ρίζες παράγονται ενδογενώς στο σώμα μας αλλά προσλαμβάνονται και από τη διατροφή ή τον τρόπο ζωής (κάπνισμα, αλκοόλ κτλ.) Σημαντικά αντιοξειδωτικά που ενισχύουν την άμυνα του οργανισμού και λαμβάνονται από τη διατροφή είναι τα εξής:

• Λυκοπένιο- το λυκοπένιο βρίσκεται σε υψηλή συγκέντρωση στο σπέρμα. Όσο πιο αυξημένη είναι η πρόσληψη λυκοπενίου από τη διατροφή, τόσο αυξάνονται τα ποσοστά του λυκοπενίου στο σπέρμα. Πλούσιες πηγές είναι οι σάλτσες ντομάτας, η κέτσαπ και λιγότερο οι φρέσκιες ντομάτες.
• Βιταμίνες C & E - βελτιώνουν την ποιότητα του σπέρματος περιορίζοντας τη βλάβη στις μεμβράνες. Καλές πηγές βιταμίνης C είναι τα εσπεριδοειδή φρούτα και τα ωμά λαχανικά. Η βιταμίνη Ε απαντάται στις καλής ποιότητας μαργαρίνες και έλαια, στα λιπαρά ψάρια, στους σπόρους και τους ξηρούς καρπούς.
• Σελήνιο- ισχυρό αντιοξειδωτικό που λαμβάνει μέρος σε πλήθος αλυσιδωτών αντιδράσεων, ενώ επηρεάζει τα κύτταρα του Leydig που παράγουν τεστοστερόνη στον άνδρα. Έρευνες έδειξαν ότι η χορήγηση σεληνίου σε μορφή συμπληρωμάτων αύξησε την κινητικότητα του σπέρματος καθώς και τις πιθανότητες γονιμοποίησης στους περισσότερους άνδρες. Στη διατροφή μας, το προσλαμβάνουμε από τους ξηρούς καρπούς, το ψάρι και τα ολικής αλέσεως δημητριακά.
• Ψευδάργυρος και φυλλικό οξύ- παίζουν ρόλο στη σύνθεση του DNA και του RNA. Ανεπάρκεια ψευδαργύρου έχει σαν κλινικό σύμπτωμα τη μειωμένη σπερματογένεση και τη μειωμένη γονιμότητα. Ο ψευδάργυρος βρίσκεται στα οστρακοειδή και το ψαχνό κρέας, ενώ το φυλλικό οξύ σε σκουροπράσινα φυλλώδη λαχανικά και σε εμπλουτισμένα δημητριακά

Ποιοι διατροφικοί παράγοντες μειώνουν την ποιότητα του σπέρματος;
Παράλληλα με την διατροφή, κάποιοι άλλοι παράγοντες στον τρόπο ζωής του άνδρα μπορεί να ευθύνονται για την υπογονιμότητα.
Παχυσαρκία. Το αυξημένο σωματικό λίπος δεσμεύει την ελεύθερη τεστοστερόνη του αίματος, ενώ πιθανώς να ευνοεί τη μετατροπή της τεστοστερόνης στη γυναικεία ορμόνη οιστρογόνο. Ελέγχετε και διατηρείτε το βάρος σας σε υγιή πλαίσια με την υιοθέτηση ισορροπημένης διατροφής
Διατροφή πλούσια σε φυτοοιστρογόνα. Τα φυτοοιστρογόνα είναι φαινόλες που μιμούνται τα οιστρογόνα που παράγονται στο γυναικεία σώμα. Οι ισοφλαβόνες είναι από τα πιο καλά μελετημένα και ισχυρά φυτοοιστρογόνα, και περιέχοντα κυρίως στη σόγια. Έχουν ενοχοποιηθεί για υπογονιμότητα τόσο σε ζώα όσο και σε άνδρες και η δράση τους θεωρείται περισσότερο επιβλαβής στις περιόδους που αναπτύσσεται το ανδρικό αναπαραγωγικό σύστημα. Ισοφλαβόνες περιέχονται σε προϊόντα σόγιας, στο αλεύρι σόγιας, στα συμπληρώματα φυτοοιστρογόνων, στο βρεφικό γάλα σόγιας, στο λιναρόσπορο, καθώς και στα φαγητά τύπου fast food που χρησιμοποιούν πρωτεΐνη σόγιας σαν φτηνή πρώτη ύλη.
Πολυχλωριομένες διφαινόλες και υδράργυρος. Αυτά είναι βαρέα μέταλλα που αποθηκεύονται σε ψάρια από μολυσμένα νερά αλλά και σε μεγάλα ψάρια. Αποφύγετε λοιπόν ψάρια από μολυσμένα νερά, καθώς και την κατανάλωση φαγκριού, ξιφία, τόνου και καρχαρία. Περιορίστε την κατανάλωση κονσέρβας τόνου σε 2 φορές την εβδομάδα.
Η κατανάλωση καπνού και μαριχουάνας μειώνουν την πυκνότητα του σπέρματος, την κινητικότητα και τη μορφολογία του, ενώ η περίσσεια αλκοόλ μειώνει την έκκριση τεστοστερόνης
Συνοπτικά, η διατροφή που συνιστάται είναι μια ποικίλη διατροφή με πολλά φρέσκα φρούτα και λαχανικά, μαγειρεμένες ντομάτες, καλής ποιότητας κρέας, έλαια και οστρακοειδή. Αποφεύγετε τα φαγητά τύπου fast food, τα μεγάλα ψάρια, το κάπνισμα, την υπερκατανάλωση αλκοόλ αλλά και το σωματικό υπέρβαρο. Τόσο η διατροφή όσο και οι αλλαγές στον τρόπο ζωής είναι αναστρέψιμοι παράγοντες και είναι καλό να μεταβάλλονται, ώστε να ευνοούν την καλύτερη παραγωγή σπέρματος.

Στυτική δυσλειτουργία και χαμηλή τεστοστερόνη

Στυτική δυσλειτουργία και χαμηλή τεστοστερόνη αυξάνουν τον κίνδυνο θνησιμότητας
Άντρες με στυτική δυσλειτουργία που έχουν επίσης χαμηλότερα επίπεδα τεστοστερόνης αντιμετωπίζουν μεγαλύτερο κίνδυνο από τον φυσιολογικό να πεθάνουν από καρδιαγγειακή νόσο, σύμφωνα με νέα έρευνα.
Σε δεύτερη έρευνα, η ίδια ομάδα ερευνητών ανακάλυψε επίσης σχέση μεταξύ παχυσαρκίας και προβλήματος στη ροή αίματος στο πέος, που με τη σειρά της σχετίζεται με καρδιαγγειακή νόσο σε ασθενείς με στυτική δυσλειτουργία.
Στην πρώτη έρευνα, επιστήμονες με επικεφαλής τον Dr. Giovanni Corona, από το Πανεπιστήμιο της Φλωρεντίας, εξέτασαν τα επίπεδα τεστοστερόνης 1.687 αντρών που αντιμετωπίζονταν για στυτική δυσλειτουργία. Μετά από περίοδο 4,3 ετών, 137 από τους άντρες υπέστησαν καρδιακή προσβολή ή άλλο καρδιολογικό πρόβλημα και 15 από αυτούς πέθαναν. Όσοι είχαν χαμηλότερα επίπεδα τεστοστερόνης ήταν περισσότερο πιθανό να πεθάνουν από καρδιολογικά προβλήματα, ανακάλυψαν οι ερευνητές.
Ο Corona δήλωσε ότι η έρευνα δείχνει πως η εξέταση για έλλειψη τεστοστερόνης σε άντρες με στυτική δυσλειτουργία μπορεί ενδεχομένως να βοηθήσει τους γιατρούς να εντοπίζουν τους άντρες που αντιμετωπίζουν μεγαλύτερο κίνδυνο για καρδιαγγειακές νόσους. Ωστόσο, προς το παρόν δεν γνωρίζουμε αν τα χαμηλά επίπεδα τεστοστερόνης είναι η αιτία ή η συνέπεια του αυξημένου κινδύνου.
Δεύτερη έρευνα εστίασε στην ίδια ομάδα αντρών και ανακάλυψε σχέση μεταξύ της κλινικής παχυσαρκίας και της μειωμένης ροής αίματος στο πέος. Η μειωμένη ροή αίματος συνδεόταν σημαντικά με αυξημένη εμφάνιση σοβαρών καρδιολογικών προβλημάτων, όπως καρδιακή προσβολή, σε παχύσαρκους άντρες αλλά όχι σε πιο αδυνάτους.
Τα ευρήματα ανακοινώθηκαν στο ευρωπαϊκό συνέδριο ενδοκρινολογίας στην Πράγα.