ΛΕΒΕΝΤΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ ΟΥΡΟΛΟΓΟΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΟΣ

ΛΕΒΕΝΤΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ ΟΥΡΟΛΟΓΟΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΟΣ

LEVENTISUROLOGY

LEVENTISUROLOGY
"Το μυστικό της υγείας για το νου και το σώμα δεν έγκειται στο να πενθούμε για το παρελθόν, να ανησυχούμε για το μέλλον η να αναμένουμε προβλήματα, αλλά να ζούμε το παρόν με σοφία και ζέση" ΣΩΚΡΑΤΗΣ

Λίγα Λόγια

ΠΡΟΣΦΕΡΟΜΕΝΕΣ ΠΑΡΟΧΕΣ ΥΓΕΙΑΣ

Χειρουργός Ουρολόγος Χρήστος Λεβέντης

Ο ιατρός παρέχει ολοκληρωμένες ιατρικές υπηρεσίες στο Γ.Ν.ΔΙΔΥΜΟΤΕΙΧΟΥ, με σεβασμό και αφοσίωση στον άνθρωπο, θέτοντας καθημερινά την επιστήμη και την τεχνολογία στην υπηρεσία της υγείας και της ποιότητας ζωής.

Ο Ουρολόγος δίνει προτεραιότητα στην παροχή υπηρεσιών που προσεγγίζουν επιστημονικά κάθε πάθηση. Παράλληλα, συμβάλλει ουσιαστικά στην αναβάθμιση των παρεχόμενων υπηρεσιών υγείας στην τοπική κοινωνία γενικότερα του βορείου Έβρου. Ο σύγχρονος εξοπλισμός του ιατρείου καλύπτει ολοκληρωμένα κάθε διαγνωστικό πρόβλημα της Σύγχρονης Ουρολογίας, ενσωματώνοντας όλα τα επιμέρους αντικείμενα, όπως: η Ουρογεννητική Ογκολογία, οι Παθήσεις του προστάτη, η Ακράτεια των ούρων, η Γυναικολογική Ουρολογία, η Παιδοουρολογία, η Στυτική Δυσλειτουργία, η Ανδρική Υπογονιμότητα, η Λιθίαση Ουροποιητικού κ.ά.

Ο ιατρός είναι μέλος της Ελληνικής Ουρολογικής Εταιρείας (ΕΟΕ), της Ευρωπαϊκής Ουρολογικής Εταιρείας (EAU), του Τμήματος Ανδρολογίας - Υπογονιμότητας (ΑΝ.ΥΠΟ.), της Ελληνικής Ανδρολογικής Εταιρείας(Ε.Α.Ε.), της Endourological Society, του Τμήματος Ουροδυναμικής Νευροουρολογίας και Γυναικολογικής Ουρολογίας (Ο.ΝΟ.Γ.Ο), καθώς και του Τμήματος Ουρογεννητικής Ογκολογίας. Παράλληλα, συμμετέχει στο Ινστιτούτο Μελέτης Ουρολογικών Παθήσεων (Ι.Μ.Ο.Π).

Στο χώρο του ιατρείου καλύπτονται όλα τα διαγνωστικά προβλήματα της Σύγχρονης Ουρολογίας.

Ο ιατρός διαθέτει εμπειρία ετών, αντιμετωπίζοντας υπεύθυνα, με αφοσίωση και σεβασμό, κάθε περιστατικό.

Παθήσεις:

· Νεφρών

· Ουροδόχου κύστης

· Προστάτη

· Ακράτειας ούρων

· Λιθίασης ουροποιητικού

Στο ιατρείο μπορούν να πραγματοποιηθούν και μικροεπεμβάσεις με τοπική αναισθησία, όπως για παράδειγμα:

· Περιτομή, σε περίπτωση φίμωσης (με τοπική αναισθησία).

· Ανώδυνη Βιοψία Προστάτη (κατευθυνόμενη από υπέρηχο με ειδική λεπτή βελόνη).

· Αφαίρεση Ογκιδίων Δέρματος (οσχέου, πέους - κονδυλώματα κ.ά.).

· Εύκαμπτη Ουρηθροκυστεοσκόπηση (ενδοσκόπηση με κάμερα, για παθήσεις της ουρήθρας, του προστάτη και της ουροδόχου κύστης).

· Αφαίρεση - Αλλαγή pig-tail.

· Ουροροομετρία (καταγραφή διαταραχής της ούρησης).

· Θεραπεία Γυναικείας Ακράτειας Ούρων (φαρμακευτική και χειρουργική).

· Ανδρολογικές Παθήσεις - Θέματα Υπογονιμότητας

Kαρκίνος ουροδόχου κύστεως

 
   Η ουροδόχος κύστη είναι ένα κοίλο μυώδες όργανο που βρίσκεται στην ελάσσονα πύελο κάτω από την ηβική σύμφυση και η λειτουργία της είναι να αποθηκεύει τα ούρα για κάποιες ώρες έως ότου αποβληθούν δια μέσου της ουρήθρας. Αποτελείται από τρεις χιτώνες, το βλεννογόνο το μυϊκό και τον ορογόνο το δε επιθήλιο που καλύπτει το βλεννογόνο λέγεται μεταβατικό.
Ο καρκίνος της ουροδόχου κύστεως είναι ο 4ος σε συχνότητα καρκίνος στον άνδρα και 8ος στη γυναίκα. Κάθε χρόνο σ όλο τον κόσμο διαγιγνώσκονται 250.000 νέες περιπτώσεις και πεθαίνουν από τη νόσο 120.000. Είναι πιο συχνός στους άνδρες και η σχέση ανδρών/ γυναικών είναι 3:1 αν και τα τελευταία χρόνια η σχέση αυτή τείνει να μειωθεί και αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι ο αριθμός των γυναικών που καπνίζει αυξήθηκε κατακόρυφα. Είναι συχνός στις μεγάλες ηλικίες ( 60 και άνω χωρίς βέβαια να αποκλείονται οι μικρότερες ηλικίες) ενώ είναι σπάνιος στα παιδιά.
Παρά το γεγονός ότι το αίτιο δεν είναι γνωστό σήμερα πολλοί παράγοντες ενοχοποιούνται για την πρόκληση της νόσου. Ο πρώτος παράγων πού σήμερα θεωρείται ως κύρια αιτία είναι το κάπνισμα. Τα καρκινογόνα συστατικά του καπνού που εισπνέει ο καπνιστής αποβάλλονται με τα ούρα και έτσι δρουν στο βλεννογόνο της κύστεως δεδομένου ότι τα ούρα παραμένουν για αρκετό χρόνο στη κύστη μέχρι να αποβληθούν. Από τις υπάρχουσες μελέτες φαίνεται πως οι καπνιστές έχουν 4 φορές περισσότερες πιθανότητες να πάθουν καρκίνο της κύστεως από τούς μη καπνιστές. Ο δεύτερος συχνός αιτιολογικός παράγων είναι η έκθεση για μεγάλο χρονικό διάστημα σε διάφορα επαγγελματικά αίτια ( χρώματα, αρωματικές αμίνες ανιλίνες. 'Aλλοι παράγοντες όπως η χρήση συνθετικών γλυκαντικών, η χρόνια λήψη αναλγητικών , η ακτινοθεραπεία της πυέλου, οι χρόνιες φλεγμονές έχουν ενοχοποιηθεί χωρίς να μπορούμε να ισχυρισθούμε ότι είναι και το αίτιο.
Σήμερα ο καρκίνος της κύστεως χωρίζεται σε δύο μεγάλες κατηγορίες.
1. Επιφανειακός, είναι ο καρκίνος που εντοπίζεται στον βλεννογόνο.
2. Διηθητικός, ο καρκίνος εισχωρεί στο μυϊκό τοίχωμα και μπορεί να επεκταθεί και έξω από αυτό. Η διαίρεση αυτή έχει μεγάλη σημασία γιατί διαφέρει και η θεραπεία αλλά και η πρόγνωση.
Το κυριότερο σύμπτωμα της νόσου είναι η αιματουρία, η παρουσία δηλαδή αίματος στα ούρα με αποτέλεσμα να έχουν κόκκινο χρώμα.
Έχει τρία χαρακτηριστικά:
1. Είναι ολική δηλαδή όλα τα ούρα είναι κόκκινα.
2. Είναι ανώδυνος δηλαδή ο ασθενής δεν πονάει.
3. Είναι διαλείπουσα δηλαδή μπορεί να υπάρχει αίμα σε μία ούρηση και εν συνεχεία τα ούρα να είναι καθαρά για ημέρες η και πιο μεγάλο διάστημα( μήνες η χρόνια).
Αυτό είναι δυστυχώς μειονέκτημα γιατί ο ασθενής επαναπαύεται ενώ η νόσος προχωρεί. Σπάνια ασθενής με καρκίνο της κύστεως δεν έχει αιματουρία. 'Aλλα συμπτώματα μπορεί να είναι η συχνουρία που δεν οφείλεται σε λοίμωξη ,ο πόνος που μπορεί να οφείλεται σε απόφραξη από πήγματα η σε διήθηση στα προχωρημένα στάδια της νόσου, καθώς και συμπτώματα από μεταστάσεις και τα οποία είναι ανάλογα του οργάνου στο οποίο εντοπίζεται η μετάσταση. Η αιματουρία λοιπόν είναι το κύριο σύμπτωμα χωρίς να σημαίνει πώς κάθε αιματουρία είναι και καρκίνος αλλά κάθε αιματουρία χρειάζεται έλεγχο ακόμη και όταν εμφανίζεται για μία φορά.
Η διάγνωση συνήθως τίθεται εύκολα με τη βοήθεια των εξετάσεων. Οι εξετάσεις που συνήθως μας βοηθούν στη διάγνωση είναι:
1. Κυτταρολογική ούρων( βρίσκουμε καρκινικά κύτταρα στα ούρα)
2. Υπερηχογράφημα
3. Ενδοφλέβια πυελογραφία και η κυστεοσκόπηση κατά την οποία εισάγεται στην κύστη ειδικό εργαλείο και έτσι μπορούμε να δούμε αν υπάρχει όγκος, ένας ή περισσότεροι, σε ποιο σημείο, τι μέγεθος έχει και εάν φαίνεται επιφανειακός ή διηθητικός.
Τελευταία υπάρχουν και έτοιμα αντιδραστήρια από τα οποία μικρή ποσότητα σε λίγα ούρα δίνει την απάντηση εάν υπάρχουν καρκινικά κύτταρα. Μετά τη διάγνωση μεγάλη σημασία έχει να γνωρίζουμε το στάδιο της νόσου εάν δηλαδή πρόκειται για επιφανειακό η διηθητικό καρκίνο. Αυτό επιτυγχάνεται με τη βοήθεια της αξονικής τομογραφίας, και του σπινθηρογραφήματος των οστών.
Η θεραπεία θα εξαρτηθεί από το είδος του καρκίνου αν δηλαδή πρόκειται για επιφανειακό η διηθητικό.
Θεραπεία επιφανειακού καρκίνου
Επειδή οι όγκοι αυτοί σε μεγάλο ποσοστό που φθάνει και το 80% υποτροπιάζουν ο σκοπός της θεραπείας είναι αφ ενός να αφαιρεθεί ο όγκος και αφ ετέρου να προφυλάξουμε τον ασθενή από τις υποτροπές αλλά και από τον κίνδυνο να μεταπέσει σε διηθητικό. Γίνεται εκτομή του όγκου με ειδικό μηχάνημα που εισάγεται δια μέσου της ουρήθρας ( διουρηθρική). Αφαιρούμε από το σημείο της βάσεως του όγκου και τμήμα του μυϊκού τοιχώματος με σκοπό να δούμε εάν υπάρχει διήθηση του μυϊκού χιτώνα της κύστεως. Εν συνεχεία για την προφύλαξη του ασθενούς από τον κίνδυνο των υποτροπών γίνεται έγχυση στην κύστη κυτταροστατικών φαρμάκων ανά τακτά χρονικά διαστήματα Ο ασθενής υποβάλλεται σε έλεγχο με κυστεοσκόπηση για αρκετά χρόνια. Περίπου το 60-80% των ασθενών με επιφανειακό όγκου υποτροπιάζει και ένα 10-15% των επιφανειακών όγκων θα μεταπέσει σε διηθητικό.
Θεραπεία Διηθητικού καρκίνου κύστεως
Επειδή πρόκειται για επιθετικό καρκίνο χρειάζεται άμεση και ριζική θεραπεία. Σήμερα τα καλύτερα αποτελέσματα επιτυγχάνονται με τη χειρουργική θεραπεία, κατά την οποία αφαιρείται η κύστης με τον προστάτη και τις σπερματοδόχες κύστεις (ριζική κυστεκτομή) και γίνεται είτε αντικατάσταση της κύστεως με τη δημιουργία νέας κύστεως από τμήμα εντέρου ώστε ο ασθενής να ουρεί φυσιολογικά ή σε περιπτώσεις που αυτό δεν είναι εφικτό γίνεται εκτροπή των ούρων στο κοιλιακό τοίχωμα και τα ούρα συλλέγονται σε ειδικό σάκο. Τα αποτελέσματα είναι πολύ καλά εφόσον η εγχείρηση γίνει στα αρχικά στάδια. Σε προχωρημένα στάδια, ή σε περιπτώσεις που ο ασθενής αρνείται την εγχείρηση ή δεν μπορεί να χειρουργηθεί για άλλους λόγους ( μεγάλη ηλικία, ύπαρξη νόσων που απαγορεύουν την επέμβαση) μπορεί να υποβληθεί σε ακτινοθεραπεία ή χημειοθεραπεία με λιγότερο καλά αποτελέσματα.
Τελειώνοντας τονίζεται ότι κάθε αιματουρία πρέπει να ελέγχεται χωρίς να σημαίνει πώς κάθε αιματουρία είναι και καρκίνος. Επίσης σε περίπτωση διηθητικού καρκίνου πρέπει να γίνεται γρήγορα η κυστεκτομή γιατί στα αρχικά στάδια μπορεί να οδηγήσει στην ίαση της νόσου και μάλιστα σήμερα με τη δυνατότητα δημιουργίας νέας κύστεως από τμήμα εντέρου η ποιότητα ζωής είναι άριστη δεδομένου ότι ο ασθενής ουρεί φυσιολογικά .
http://www.huanet.gr/